مزایا و معایب ارزهای فیات

تنها شباهت ارز فیات و ارز دیجیتال بدون پشتوانه بودن آن‌ها است.

مزیت‌ها و معایت مهم استفاده از ارزهای دیجیتال

استفاده از ارزهای دیجیتال در دنیای امروز درحال گسترش است. اما دلایل استفاده از تراکش‌های رمز ارزی چیست؟ در این مقاله مزایا و معایب تراکنش‌های ارزهای دیجیتال را بررسی می‌کنیم.

دنیای بازارهای مالی در طول قرن ۲۱ به‌میزان درخورتوجهی تکامل یافته است. در بسیاری از کشورها می‌توان پول را بدون داشتن حساب در بانک‌های سنتی، مدیریت کرد. همچنین می‌توان هنگام مسافرت به خارج از کشور، در هزینه‌های قابل توجهِ کارت‌های معاملات خارجی، صرفه‌جویی کرد.

می‌توان گفت یکی از مهم‌ترین اختلالات مالی در سال‌های اخیر، به‌خصوص هنگامی که صحبت از معاملات دیجیتالی به‌میان آید، مربوط به دنیای رمز ارزها است.

امروزه می‌توان در ازای خرید کالا و خدمات، ارز دیجیتال پرداخت کرد. علاوه‌بر این هرکس می‌تواند نسبت به خرید رمز ارزها اقدام کند. اما معاملات رمز ارزی یعنی چه و معایت و مزایای استفاده از آن چیست؟ در ادامه با زومیت همراه باشید تا این موضوع را با هم بررسی کنیم.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال را می‌توان نوعی تأمین مالی غیرمتمرکز دانست که به هیچ بانک مرکزی یا دولتی وابسته نیست. بیت کوین، اتریوم، بایننس کوین و . از جمله رمز ارزهایی محسوب می‌شوند که در این دسته‌بندی قرار دارند.

این نوع راه‌کارها، در سال ۲۰۰۹ و با معرفی بیت کوین به‌وجود آمد. تأمین مالی غیرمتمرکز از مقررات خارج بوده و هیچ رمز ارزی به یک بازار خاص وابسته نیست.

ارزهای دیجیتال با سایر ارزهای رایج از جمله دلار، یورو و پوند تفاوت دارند. ارزهای رایجی مثل دلار توسط یک نهاد متمرکز، مدیریت می‌شوند. این نهاد‌ها اساسا تعیین می‌کنند که چقدر پول تولید شود. این نوع ارزها (دلار، پوند یا یورو) را ارز فیات نامیده‌اند.

معاملات ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

ممکن است درک نحوه‌ی عملکرد ارزهای دیجیتال در ابتدا کمی دشوار به‌نظر برسد، اما نگران نباشید؛ زیرا مفهوم آن بسیار ساده‌تر از تصور شما است.

معاملات رمزارزها به‌صورت همتا‌به‌همتا (P2P) انجام می‌شود. در انجام یک تراکنش رمز ارزی، نیاز به یک بانک متمرکز نیست، درعوض معاملات کاربران روی شبکه‌ی بلاک‌چین اجرا و پردازش می‌شود.

هنگام انجام معاملات مبتنی بر بلاک‌چین، کاربران باید شرایطی را که در «قراردادهای هوشمند» تعیین شده است رعایت کنند. این قراردادها برای همه‌ی افرادی که از شبکه استفاده می‌کنند یکسان است و بر اساس موافقت کاربران با شرایط آن‌ها، کار می‌کند. شما نمی‌توانید یک قرارداد هوشمند را پس از شروع آن قرارداد، تغییر دهید.

گفتنی است همه‌ی قراردادهای هوشمند برای عموم قابل مشاهده‌ است، بنابراین می‌توانید قبل از استفاده از شبکه‌ی مورد نظر، این موارد را بررسی کنید.

معاملات انجام شده با استفاده از ارزهای دیجیتال در مقایسه با روش استفاده از ارزهای فیات، متفاوت است. به‌عنوان مثال، هنگامی که شما با استفاده از پوند، دلار، یورو یا سایر ارزهای فیات، پولی را خرج یا ارسال می‌کنید، یک مؤسسه‌ی مرکزی، کنترل قابل توجهی روی این معامله خواهد داشت. این درحالی است که برای خرج کردن یا ارسال ارزهای دیجیتال، هیچ نهاد مرکزی و متمرکزی روی نقل‌وانتقالات کنترل ندارد.

سه مزیت تراکنش‌های ارزهای دیجیتال

حالا که می‌دانید یک تراکنش در ارزهای دیجیتال یعنی چه و با شیوه‌ی عملکرد این تراکنش‌ها آشنایی دارید، می‌توانید یک دید کلی از تفاوت عملکرد این نوع ارزها با ارزهای فیات داشته باشید.

مهم‌ترین مزیت‌های استفاده از تراکنش‌های ارزهای دیجیتال

در ادامه به سه مزیت اصلی این نوع تراکنش‌ها اشاره می‌کنیم.

۱- امنیت

در بیشتر مواقع، هنگام ایجاد یک تراکنش رمز ارزی، نگرانی خاصی نخواهید داشت، زیرا برای انجام اینکار نیازی به اشتراک‌گذاری اطلاعات حساس مثل جزئیات حساب بانکی یا آدرس ندارید.

همچنین باید توجه داشته باشید، بلاک‌چینی که رمزارزها روی آن‌ها اجرا می‌شوند، در چندین بستر دیجیتال توزیع شده‌اند. در حالی‌که این نوع سیستم‌ها ۱۰۰ درصد عاری از خطا نیست، اما یک هکر برای نفوذ به داده‌های مالی رمز ارزهای شما، راه سختی در پیش خواهد داشت.

تراکنش‌های سریع و بدون مرز

حتی فضای ارزهای سنتی نیز به‌سمت سرعت و راحتی استفاده، درحال حرکت است. امور مالی غیرمتمرکز نیز به‌سمت سریع‌تر شدن پیش می‌رود.

انجام تراکنش‌های ارزهای دیجیتال معمولاً به زمان کمی نیاز دارد (اگرچه سرعت تأیید تراکنش‌ها به ظرفیت شبکه و میزان استفاده از آن بستگی دارد). علاوه‌بر این، موقعیت جغرافیایی شما یا گیرنده‌ی ارز دیجیتال مهم نیست. تراکنش‌های رمز ارزی، بدون مرز بوده و همه‌ی آن‌ها از طریق اینترنت و بدون نیاز به پردازش بانک‌های مرکزی به شخص مورد نظر ارسال می‌شوند.

هنگام نقل‌وانتقالات رمز ارزی، علاوه‌بر افزایش سرعت تأیید تراکنش‌ها، هزینه اجرای آن‌ها نیز به‌میزان درخورتوجهی کاهش خواهد یافت.

شفافیت

تراکنش‌های ارزهای دیجیتال عمدتاً بر اساس اعتماد انجام می‌شوند. کاربران می‌توانند علاوه‌بر قرارداد هوشمند، در ایجاد زیرساخت‌های مالی غیرمتمرکز مشارکت کنند.

وقتی صحبت از شفافیت می‌شود، مزیت دیگر این است که کاربران روی پولی که ارسال و دریافت می‌کنند کنترل دارند. ارزهای دیجیتال، قدرت موسسات مالی سنتی را غیرمتمرکز می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد تصویر کاملی از تراکنش‌های خود داشته باشند.

سه مورد از معایب تراکنش‌های ارزهای دیجیتال

اگرچه استفاده از تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، مزیت‌هایی به‌دنبال دارد، اما باید به معایب این نوع تراکنش‌ها نیز دقت داشته باشید.

ارز دیجیتال مثل سایر فناوری‌های مالی، معایبی دارد که باید آن‌ها را به‌خاطر داشته باشید. سه مورد از مهم‌ترین این معایب در ادامه آمده است.

۱- نوسان

• توسعه‌ی روزانه‌ی ارزهای دیجیتال جدید
• قابلیت خرید و فروش سریع ارزهای دیجیتال
• این واقعیت که ارزهای دیجیتال، مقررات‌زدایی شده‌اند

مهم است هنگام معامله یا استفاده از ارزهایی که روی فناوری بلاک‌چین کار می‌کنند، به یاد داشته باشید که ارزش آن‌ها می‌تواند به‌شدت تغییر کند. بنابراین، ضروری است که تحقیقات قبلی خود را انجام دهید و روندهای بازار را زیر نظر داشته باشید.

۲- کلاه‌برداری‌

• اپلیکیشن‌ها و وب‌سایت‌های جعلی
• بدافزارها و کلاهبرداری‌های ماینینگ
• طرح‌های هرمی

در بیشتر مواقع، می‌توانید به‌راحتی یک کلاهبرداری را تشخیص دهید. در بسیاری از موارد نیز احساس‌تان به شما می‌گوید که آیا چیزی اشتباه است یا خیر. به ندای درونی خود گوش دهید و این احساس را از خود دور کنید که قصد انجام یک کار عجیب‌وغریب را دارید.

۳- به‌اندازه‌ی امور مالی متمرکز مورد استفاده قرار نمی‌گیرد

اگرچه امور مالی غیرمتمرکز و ارزهای دیجیتال در اواخر دهه‌ی ۲۰۱۰ و اوایل دهه‌ی ۲۰۲۰ رشد بسیار زیادی را تجربه کرده است، اما افراد هنوز به‌اندازه‌ی راه‌کارهای مالی سنتی، از آن بهره نمی‌برند. به‌عنوان مثال، درحالی‌که برخی فروشگاه‌های آنلاین، ارزهای دیجیتال را به‌عنوان روش پرداخت پذیرفته‌اند، اما بیشتر این فروشگاه‌ها همچنان فقط از پول‌های استاندارد پشتیبانی می‌کنند.

از آنجا که در زمان نوشته شدن این مطلب، گزینه‌های محدودی برای استفاده از ارزهای دیجیتال در دسترس است، کنار گذاشتن مناقصه‌های قانونی، گزینه‌های شما را به‌شدت محدود می‌کند.

آیا ارزهای دیجیتال در نهایت بر ارزهای سنتی غلبه خواهند کرد؟

در بسیاری از مناطق جهان، نگرش افراد به امور مالی غیرمتمرکز، درحال مثبت‌تر شدن است. به‌عنوان مثال، السالوادور اولین کشوری بود که در سال ۲۰۲۱ در کنار ارز اصلی خود (دلار آمریکا)، بیت کوین را به‌عنوان یک ارز قانونی پذیرفت.

در عین‌حال، مهم است به‌طور منطقی فکر کنیم که آیا ارزهای دیجیتال هرگز از همتایان سنتی خود پیشی خواهند گرفت یا خیر. انجام این کار باعث بازنشانی رابطه ما با پول خواهد شد، بنابراین تقریباً می‌توان با اطمینان گفت این اتفاق به این زودی رخ نخواهد داد.

یکی دیگر از عوامل مهمی که مانع جایگزینی ارزهای دیجیتال با ارزهای فیات‌شده، میزان نوسان بالای این نوع ارزها است. این در حالی است که نهادهای متمرکز به اطمینان از حفظ ارزش پول‌های سنتی کمک می‌کنند. در این رابطه، ممکن است ارزهای دیجیتال برای رقابت با ارزهای فیات، مشمول قوانینی شوند.

یکی دیگر از عوامل مهم که مانع جایگزینی ارزهای دیجیتال با ارزهای فیات شده، میزان نوسان بالای این نوع ارزها است

نکته دیگری که ارزش یادآوری دارد این است که ارزهای فیات فقط ابزاری برای پرداخت محسوب نمی‌شوند. این نوع ارزها برای بسیاری از کشورها، به‌عنوان شکلی از هویت ملی عمل می‌کنند. بنابراین، تلاش برای حذف این امر، به‌نفع ارزهای دیجیتال جهانی، ممکن است با مقاومت رو‌به‌رو شود. جای تعجب نیست که بسیاری افراد وفاداری‌شان به ارزهای فیات را تغییر داده و بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال را به‌عنوان هویت خود تلقی می‌کنند.

ارز دیجیتال، ارز آینده است؟

تراکنش‌های رمزنگاری در قرن بیست و یکم، رشد درخورتوجهی را تجربه کرده و به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان یک پول واقعی پذیرفته شده‌اند. اما مزایا و معایب ارزهای فیات با وجود گام‌های برداشته شده، فضای ارزهای دیجیتال برای رقابت با ارزهای فیات هنوز راه طولانی در پیش دارد.

مهم نیست که پذیرش ارزهای دیجیتال چقدر گسترده باشد، زیرا احتمالاً هرگز از ارزهای فیات پیشی نخواهد گرفت. در پایان، راهکار مناسبت این است که هردو روش پرداخت را در دسترس کاربران قرار دهید.

نظر شما در مورد مزیت‌ها و معایب استفاده از ارزهای دیجیتال چیست؟ لطفاً تجربیات خود را در این زمینه با زومیت و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

این مقاله حاوی توصیه یا پیشنهاد اقتصادی از سوی زومیت نیست. خطر از‌دست‌دادن سرمایه در هر سرمایه‌گذاری وجود دارد و سرمایه‌گذار باید پس از مطالعه و تحقیق، خود تصمیم نهایی را اتخاذ کند و مسئولیت تبعات آن را بر‌عهده بگیرد.

پول فیات چیست | آیا ارزهای رمز پایه جایگزین پول کاغذی می‌شوند؟

پول فیات یک پول ملی است که پشتوانه‌ای مثل طلا و نقره ندارد. ارزش پول فیات تا حد زیادی بر اساس اعتقاد عموم مردم به صادر کننده ارز است که به طور معمول دولت یا بانک مرکزی آن کشور است.

واحد ارز فیات که به آن پول فیات نیز گفته می‌شود، نقطه مقابل پول رایج و فیزیکی است. تفاوت بین پول فیات و پول فیزیکی به ارزش ذاتی آنها مربوط می‌شود؛ ارزش پول فیزیکی به مواد تشکیل دهنده‌ و پشتوانه‌ی آن مثل سکه‌های طلا و نقره بستگی دارد؛ در مقابل ، پول فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد و ارزش و پشتوانه‌ی آن وعده‌ای است که از طرف دولت یا بانک مرکزی به آن داده می‌شود تا در مبادله‌ی کالاها از آن استفاده شود.

از نمونه‌های معروف ارزهای فیات می‌توان به پوند استرلینگ، یورو و دلار آمریکا اشاره کرد. در حقیقت، تعداد معدودی از ارزهای جهان ارز واقعی کالایی هستند و بیشتر آنها به طریقی یا روش دیگر، نوعی پول فیات هستند.

به این ترتیب پول فیات، ارز دولتی یک کشور است و به بانک‌های مرکزی دولتی کنترل بیشتری روی اقتصاد می‌دهد زیرا مقدار ارز چاپ شده در کنترل بانک‌های مرکزی است. اما مشکل عمده‌ی پول فیات چاپ بیش از اندازه‌ی آن است که باعث افزایش تورم می‌شود.

برخلاف ارزهای کالایی که می‌تواند با کشف یک معدن طلای جدید تحت تأثیر قرار گیرد، عرضه ارزهای فیات توسط دولت ارز مربوطه، تنظیم و کنترل می‌شود.

معایب ارز فیات

از آنجا که ارز فیات به دارایی ملموسی وابسته نیست، ارزش آن به سیاست مالی مسئولانه و تنظیم آن توسط دولت بستگی دارد. سیاست پولی بدون برنامه‌ریزی می‌تواند منجر به تورم و حتی تورم بیش از حد ارز فیات شود.

علاوه بر این، فرصت بیشتری برای حباب با ارز فیات وجود دارد؛ یک چرخه اقتصادی که در آن قبل از یک کاهش سریع، افزایش سریع قیمت وجود دارد.

افزایش حباب به این دلیل است که ارزهای فیات تقریبا عرضه نامحدود دارند، اگرچه احتمالا محرک اقتصادی است، اما کاهش کمی نیز می‌تواند نرخ تورم بیشتری ایجاد کند. این موضوع می‌تواند از قیمت مسکن تا سطح بدهی ملی تأثیر بگذارد که به نوبه خود بازارهای مالی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

سیستم فیات چگونه کار می‌کند

سیستم پولی جهانی همان سیستمی است که در آن پول فیات ذخیره‌ای برای خرید قدرت و جایگزینی مبادله کالا است؛ هر اسکناس دلار، یورو، ین، شمش طلا یا هر ارز دیگری که انتخاب کنید شما را قادر می‌سازد در صورت نیاز یا خواسته چیزهایی را خریداری کنید، بنابراین سیستم مبادله کالا (تجارت یک سرویس یا محصول با کالای دیگر) را عمدتا منسوخ می‌کند.

پس از آن پول شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا توسعه یافته و جوامع بتوانند زیرمجموعه‌های خاص را ایجاد کنند، بنابراین نوعی پیشرفت پویا به سمت آینده را تقویت می‌کند. به عنوان مثال قبل از پول هر کسی که زمین داشت مایحتاج خود را تولید می‌کرد و مازاد آن را با افراد دیگر برای چیزهای مورد نیاز خود تجارت می‌کرد.

پول با توانایی ذاتی خود در ذخیره قدرت خرید، آن سیستم را تغییر داد و به این ترتیب به مردم این فرصت را داد که برای آینده برنامه ریزی کنند. به عبارت دیگر، اگر شما یک گندم کار خوب هستید‌، می‌توانید در صنعت گندم کسب و کار خوبی راه‌اندازی کنید، تجهیزات خود را بخرید، کارگر استخدام کنید و برای توسعه مزرعه گندم خود به دنبال زمین همسایگان برای خرید باشید.

سپس بازارها و بانک‌های مرکزی ارزش نسبی کاغذ (ارز) را بر اساس درک چگونگی اداره یک کشور خاص بر خود، وضعیت فعلی اقتصاد خود و تأثیرات این دو عامل بر نرخ بهره ارزیابی می‌کنند.

بیشتر پول‌های جهان پول فیات نامیده می‌شود، به این معنی که به عنوان پول پذیرفته می‌شود زیرا یک دولت می‌گوید که این پول قانونی است و مردم به توانایی و اعتبار پول در خدمت به عنوان وسیله ذخیره سازی قدرت خرید اعتماد و اعتقاد کافی دارند.

یک سیستم فیات براساس دستور دولت بنا شده است که ارز کاغذی چاپ شده آن پول قانونی برای انجام معاملات مالی است. پول قانونی به معنای این است که پول با ایمان و اعتبار کامل دولتی که آن را صادر می‌کند پشتیبانی شود.

پول فیات در مقابل پول کالا است، یعنی پولی که بر اساس کالای ارزشمندی ساخته شده است، روشی برای ارزیابی که در گذشته استفاده می‌شد. در بعضی مواقع، خود کالا به عنوان پول استفاده می‌شد. به عنوان مثال استفاده از طلا، دانه و حتی پوست و سایر محصولات حیوانی به عنوان پول کالا مقدم بر سیستم فعلی فیات بود.

آیا ارز دیجیتال در آینده جایگزین پول فیات خواهد شد؟

موضوع ارزهای رمزپایه به تازگی بسیار خبرساز شده است، به ویژه بیت کوین که پس از مدت زمان کوتاهی ارزش قابل توجهی کسب کرد.

اما آیا ارزهای رمز پایه می‌توانند به عنوان جایگزین پول تأثیر زیادی بر سیستم مالی کل جهان بگذارند. با محبوبیت روزافزون و افزایش ارزش آنها، ممکن است این اتفاق بیفتد.

به گفته کارشناسان و تحلیلگران بازار، ارز رمزنگاری شده قطعا جایگاه خوبی در آینده در اقتصاد کشورها خواهند داشت و پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ جایگزین تقریبا ۲۵ درصد از ارزهای ملی شود.

جای تعجب نیست که موسسات مالی شروع به شناسایی استفاده از ارز رمزنگاری شده به عنوان یک دارایی با ارزش واقعی کرده‌اند. این می‌تواند نشانه خوبی باشد که ارزهای رمزگذاری در آینده نزدیک جایگزین پول فیات خواهد شد.

در واقع در آینده معاملات بدون استفاده از اسکناس و سکه‌های بانکی انجام خواهند شد. اما چطور یک کشور با تبدیل شدن به بی پول‌ترین جامعه روی کره زمین می‌تواند پیشرفت کند.

ایده حذف پول رایج از معاملات روزانه، برای تعدادی از بانک‌ها به منظور استفاده از فناوری بلاکچین در تأمین انرژی یک پول ملی متمرکز، گزینه جذابی است. این گزینه مطمئناً دارای چند مزیت است که مزایا و معایب ارزهای فیات می‌تواند به نفع نحوه انجام معاملات باشد.

مزایای جایگزین شدن رمز ارزها به جای پول فیات

بدون واسطه

از آنجا که ارز رمزنگاری شده غیرمتمرکز است، هیچ موسسه یا شخصی نمی‌تواند آن را تنظیم کند یا به عنوان یک واسطه برای تأثیرگذاری بر ارزش آن عمل کند. این امر از لحاظ نحوه خرید و معامله در حالی که ارزش بالاتری نسبت به پول فیات در هر واحد دارد، کاملا ساده‌تر است.

امنیت

با افزایش روزافزون حوادث مربوط به سرقت هویت از کارت‌های اعتباری، ارز رمزپایه اکنون به گزینه‌ای مناسب برای معاملات امن‌تر با رمزگذاری از فناوری بلاکچین خود تبدیل شده است. با این کار دارایی‌های دیجیتالی شما ایمن‌تر می‌شود و احتمال سرقت کاهش می‌یابد.

بدون کنترل دولت‌ها

دولت‌ها همیشه تأثیر بسزایی در نوسان ارزش پول فیات داشته‌اند که خود اقتصاد کل کشور را تحت تأثیر قرار می‌دهد. وقتی ارزش آن سقوط می‌کند یا افزایش می‌یابد، ممکن است دولت در این امر سهیم باشد. با رمزنگاری، هیچ بانک مرکزی تحت کنترل دولت نمی‌تواند بر نحوه اداره آن نفوذ داشته باشد یا آن را کنترل کند.

ارز فیات Fiat چیست؟

ارز فیات چیست؟ ارز فیات یک پول قانونی بوده که ارزش آن از دولت صادرکننده‌ اش گرفته می‌ شود و شامل پول در گردش مانند پول کاغذی یا سکه می شود. فیات از یک واژه لاتین به همین نام گرفته می شود. ارزش پول فیات توسط دولتی که آن را چاپ می کند، مشخص می شود. در حال حاضر کشورها از سیستم ارز فیات به جای کالای فیزیکی یا ابزار مالی، برای ارائه خدمات خرید کالا، سرمایه گذاری مزایا و معایب ارزهای فیات و سپرده گذاری استفاده می کنند. ارز فیات جایگزین مناسبی برای استاندارد طلا و پول کالایی است

معنای پول فیات

پول فیات یک ارز دولتی است که توسط کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نمی شود بلکه توسط دولت صادرکننده آن تأمین می شود. ارزش پول فیات از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده، نشأت می گیرد. اکثر ارزهای کاغذی مدرن ارزهای فیات هستند از جمله دلار آمریکا، یورو، پوند و دیگر ارزهای مهم جهانی.

ارز فیات به بانک های مرکزی کشورها امکان کنترل بیشتری بر اقتصادشان می دهد زیرا آن ها می توانند مقدار چاپ پول را کنترل کنند. ارزهای فیات فقط دارای ارزش هستند و دولت این ارزش را حفظ می کند. هیچ ابزاری برای تأمین پول به خودی خود وجود ندارد.

یکی از مخاطرات اصلی که پول های کاغذی مانند دلار دارند این است که کشورها در چاپ و عرضه آن ها زیاده روی کرده و باعث ایجاد تورم در اقتصاد می شوند.

منشأ پیدایش پول فیات

فیات برای اولین بار در کشور چین چاپ شد. در آن زمان فیات به واحدهای پولی دیگر از جمله ابریشم، طلا و نقره قابل تبدیل بود اما بعدها سیستم ارزی فیات در قرن 13 توسط امپراطوری مغول راه اندازی شد. در قرن 17 نیز پول فیات، در قاره اروپا و در کشورهای دیگری همچون هلند و سوئد مورد استفاده قرار گرفت اما سیستم ارز فیات در کشور سوئد با شکست مواجه شد و بعد از آن با استاندارد نقره جایگزین شد. بعد از آن نیز فرانسه نو و مستعمرات سیزده گانه در آمریکای شمالی از این سیستم ارزی برای انتقال پولی خود استفاده کرد.

در قرن بیستم میلادی نیز دولت ایالات متحده بار دیگر به سیستم پول کالایی تغییر جهت داد و از سال 1933 به بعد نیز مبادله طلا با پول های کاغذی این سیستم متوقف شد. بعد از آن در سال 1972 میلادی، ایالات متحده استاندارد طلا را کنار گذاشت و بعد از آن از پول فیات برای سیستم پولی خود استفاده کرد. درواقع ارزهای فیات در قرن بیستم به دلیل این که دولت ها و بانک های مرکزی سعی کردند اقتصاد خود را از بدترین اثرات طبیعی توسعه و رکودهای چرخه تجاری محافظت کنند، از اهمیت خاصی برخوردار شدند.

پول کالایی دارای ارزش ذاتی است که این ارزش را از موادی که از آن ساخته شده است مانند سکه های طلا و نقره می گیرد. پول فیات در مقابل، ارزش ذاتی ندارد. ارزش پول فیات در اصل وعده ای از سوی دولت یا بانک مرکزی است که می گوید ارز فیات می تواند با ارزش خود در کالا مبادله شود.

دلیل شکل گیری ارز فیات بدون پشتوانه چه بود؟

استفاده از سیستم استاندارد طلا، توانست بسیاری از مشکلات معاملات تجاری را حل کند. هر کسی نیز می توانست به راحتی پول های خود را به طلا تبدیل کند. اما سیستم طلا نتوانست ماندگار شود.

دلایل این عدم ماندگاری می تواند موارد زیر باشد:

• کمبود معدن های جدید طلا
• محاسبه ای بودن نرخ طلا
• نایاب بودن معدن های طلای جدید
• شروع جنگ جهانی و کمبود ذخایر مالی کشورها

با وجود تمام این شرایط، کار با استاندارد طلا به مرور سخت شد تا اینکه تا دهه هشتاد میلادی کاملاً از بین رفت اما برای اینکه اعتبار کاغذهایی مانند پول حفظ شود، پول های بدون پشتوانه جایگزین آن شد.

مزایای استفاده از پول فیات چیست؟

استفاده از پول فیات در حوزه مالی و اقتصادی، مزایا و معایبی را به همراه دارد.

1. پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی، مقرون به صرفه تر بوده و هزینه کمتری برای تولید آن نیاز است.
2. پول فیات اگر بتواند نقش های مورد نیاز اقتصاد یک کشور را در واحد پولی خود ذخیره کند، ذخیره ارزش، ارائه حساب عددی و تسهیل مبادله، می تواند به عنوان یک ارز خوب عمل کند.
3. کمبود کالاهایی مانند طلا بر روی آن اثری ندارد.
4. پول فیات انعطاف پذیری خوبی در بحران های اقتصادی داشته و می تواند قدرت خوبی را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار دهد.
5. از پول فیات می توان در مبادلات بین المللی استفاده کرد و تبدیل به واحد پول تجاری شده است.
6. از آنجا که پول فیات مانند طلا یک منبع کمیاب یا ثابت نیست، بانک های مرکزی کنترل بسیار بیشتری بر عرضه آن دارند که به آن ها قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را می دهد.

معایب استفاده از پول فیات چیست؟

1. تورم: از زمان پیدایش پول فیات، تورم نیز با آن همراه شد به همین دلیل تورم موجب شد که آمار افراد فقیر در جامعه افزایش یابد چرا که تورم به افرادی که حقوق ثابت دارند، ضرر می زند و موجب کاهش قدرت خرید آنها می شود.
2. افزایش بیش از حد نقدینگی: زمانی که حجم نقدینگی با میزان تولید کالا و خدمات متناسب نباشد، اعتبار پول های بدون پشتوانه ضرر می کند چرا که با افزایش نقدینگی، تقاضا نیز افزایش می یابد و اگر عرضه مناسبی برای تأمین این تقاضاها نباشد، تورم افزایش می یابد.
3. از بین رفتن دولت ها: با از بین رفتن دولت ها، پول های بدون پشتوانه در خطر هستند. چون دولت ها هستند که به اعتبار و ارزش پول های بدون پشتوانه کمک می کند. پس اگر دولتی در میان نباشد، ارزش پول ملی از بین خواهد رفت.
4. با توجه به عرضه نامحدود آن توسط دولت ها، فرصت های بیشتری برای ایجاد حباب با پول فیات وجود دارد.
5. ارزش پول فیات بستگی به سیاست های مالی و مقررات دولتی توسط دولت دارد. سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم، حتی تورم بیش از حد یک ارز فیات شود.

چرا اقتصادهای مدرن از پول فیات حمایت می کنند؟

پول فیات به دولت ها انعطاف پذیری بیشتری برای مدیریت ارزهای خود، تعیین سیاست های پولی و تثبیت بازارهای جهانی می دهد. همچنین امکان بانکداری جزء به جزء وجود دارد. به این معنا که به بانک های تجاری اجازه می دهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وام گیرندگان چند برابر کنند.

چه جایگزینی برای ارز فیات وجود دارد؟

امروزه تقریبا همه کشورها دارای پول قانونی (ارز فیات)هستند. با وجود اینکه شما می توانید طلا و سکه بخرید و بفروشید اما این سکه ها به ندرت درعوض و به ازای خریدهای روزمره استفاده می شوند بلکه بیشتر به عنوان یک دارایی قابل جمع آوری هستند.

حتی ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین که در دهه گذشته به عنوان چالشی برای ماهیت تورمی ارزهای فیات ظاهر شده و مورد علاقه و پذیرش قرار گرفته و از اقبال خوبی هم برخوردار بودند نیز معنای سنتی پول و ارز فیات را ندارند.

ارز فیات و ارز دیجیتال با یکدیگر چه ارتباطی دارند؟

هر دو ارز دیجیتال و فیات، هیچ گونه پشتوانه فیزیکی ندارد. کنترل ارز فیات توسط دولت همان کشور است، در صورتی که ارز دیجیتال ماهیت غیرمتمرکز دارد. ارزهای دیجیتال بر بستر بلاک چین ایجاد شده اند که کاملا غیرمتمرکز هستند.

در ارزهای دیجیتال به جای سیستم فیات (که مبادله با انتقال پول فیات و براساس سیستم های سنتی قرارداد انجام می شود) قراردادهای هوشمند هستند که مبادلات را امکان پذیر می کنند. از جمله تفاوت های موجود بین این دو ارز، نحوه تولید پول های جدید در هر یک از این دو سیستم است.

به عنوان مثال بیت کوین یا اتریوم نمونه هایی از ارز دیجیتالی هستند که در مقایسه با پول فیات که هیچ گونه محدودیتی ندارد، تولید و عرضه محدودی در تعداد دارد.

به علاوه تراکنش در ارزهای دیجیتال برگشت ناپذیر بوده، در صورتی که در ارزهای فیات این‌ چنین نیست.

از دیگر تفاوت های ارز فیات با ارز دیجیتال، مبادلات ارزی بزرگتر با نوسان کمتر است. در صورتی که در بازار ارز دیجیتال این شرایط کاملاً برعکس است.

انجام امور مالی در دنیای واقعی و با ارزهای فیات می تواند هزینه های جانبی زیادی داشته باشد، مانند کارمزدهای دفترخانه ها، املاک ها، مالیات ها، هزینه تمدید و…. اما در دنیای غیرمتمرکز رمزارزها، پروژه های دیفای و قراردادهای هوشمند این هزینه های جانبی را کاهش داده اند.

ارز فیات در مقابل استاندارد طلا

با سیستم استاندارد طلا، می توان پول مزایا و معایب ارزهای فیات کاغذی را تبدیل به طلا کرد. در واقع سیستم طلا توسط دولت حمایت می شد. به همین دلیل تمامی دولت ها و بانک ها می توانستند با استفاده از سیستم ارزی مبتنی بر کالاها با داشتن طلای کافی، ارزهای جدید را وارد چرخه اقتصاد کنند اما با ارز فیات نمی توان پول کاغذی را به چیزی تبدیل کرد. با این وجود مسئولان می توانند با پول فیات، بر روی ارزش پول دولت اثر گذاشته و شرایط اقتصادی را کنترل کنند.

در این میان کارشناسان سیستم استاندارد طلا، معتقد هستند که سیستم ارزی مبتنی بر کالاها پایدارتر است. دلیل پایداری آن هم به این خاطر است توسط چیزی حمایت می شود که فیزیکی و باارزش است. البته لازم به ذکر است که قیمت طلا بی ثبات است. البته ارزش کالا می تواند دچار نوسان شود. در صورتی که در سیستم ارز فیات در مواجه با شرایط اضطراری از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار است.

ارز فیات چیست؟

به بیانی ساده، ارز فیات (به نام‌های پول فیات یا پول بی‌پشتوانه نیز شناخته می‌شود)، پولی قانونی است که ارزش آن وابسته به کشور چاپ کننده آن است تا یک کالای فیزیکی مانند طلا و نقره.

قدرت دولتی که ارزش ارز فیات را تعیین می‌کند ویژگی بسیار مهم این نوع پول است. اکثر کشورهای جهان از سیستم ارز فیات برای خرید کالا و استفاده از خدمات، سرمایه‌گذاری و پس‎انداز استفاده می‌کنند.

ارز فیات جایگزین استاندارد طلا و سایر سیستم‌های پول کالایی شده است. ارزش این نوع ارز وابسته به رابطه بین سطح تقاضا و عرضه و ثبات دولت صادرکننده آن است. اکثر پول‌های کاغذی مدرن مانند دلار و یورو جزو ارزهای فیات محسوب می‌شوند.

تاریخچه ارز فیات

ریشه ارز فیات به چندین قرن قبل در کشور چین بر می‌گردد. استان سیچوآن این کشور در طول قرن 11 میلادی تصمیم به چاپ پول کاغذی گرفت. در ابتدا، این پول قابل تبادل با ابریشم، طلا یا نقره بود. ولی در نهایت به دنبال به قدرت رسیدن «قوبلای خان» سیستم ارز فیات در طول قرن 13 راه افتاد.

تاریخ‌شناسان ادعا می‌کنند این پول در سقوط امپراتوری مغول نقش داشته است که علت اصلی آن را هزینه کردن بیش از حد و ابرتورم می‌دانند.

این ارز همچنین در طول قرن 17 در اروپا توسط کشورهایی مانند اسپانیا، سوئد و هلند استفاده شد. این سیستم در سوئد موفق نبود و دولت در نهایت آن را با استاندارد نقره جایگزین کرد.

در دو قرن بعد، فرانسه نو در کانادا، مستعمره‌های آمریکایی و سپس دولت فدرال آمریکا ارز فیات را امتحان کردند و نتایج متفاوتی گرفتند.

در قرن بیستم میلادی، دولت آمریکا به مقدار محدود به استفاده از سیستم پول کالایی مجددا رو آورد. در سال 1933، دولت جلوی مبادله پول کاغذی با طلا را گرفت.

ایالات متحده به طور رسمی در سال 1972 سیستم پولی خود را از استاندارد طلا به ارز فیات تغییر داد.

در سال 1972، ایالات متحده تحت ریاست جمهوری «نیکسون» کاملا استاندارد طلا را کنار گذاشت تا در سطح جهانی افول آن نهایی شود و این کشور تصمیم به استفاده از سیستم پول فیات بگیرد. نتیجه این تصمیم استفاده از پول بی‌پشتوانه در جهان بود.

ارز فیات در مقابل استاندارد طلا

سیستم استاندارد طلا امکان تبدیل پول کاغذی به طلا را ممکن می‌ساخت. در حقیقت، پشتوانه تمام پول‌های کاغذی مقدار محدودی طلا بود که در اختیار دولت قرار داشت.

دولت‌ها و بانک‌ها در یک سیستم پول کالایی، تنها زمانی می‌توانستند ارز جدیدی را وارد اقتصاد کنند که به همان میزان ذخایر طلا در اختیار داشتند. به عنوان مثال، دولت‌ها می‌بایست برای چاپ 1 میلیون واحد از ارز ملی خود مقداری طلا به ارزش 1 میلیون واحد از آن ارز در بانک مرکزی خود ذخیره می‌کردند. این سیستم توانایی دولت‌ها را برای خلق پول و افزایش ارزش ارز براساس عوامل اقتصادی را محدود می‌کرد.

از سوی دیگر، پول تحت سیستم فیات قابل تبدیل به دارایی یا کالای دیگری نیست. مقامات دولتی با پول بدون پشتوانه می‌توانند مستقیما روی ارزش ارز خود تاثیر بگذارند و آن را به شرایط اقتصادی گره بزنند.

کشور‌ها و بانک‌های مرکزی آن‌ها، کنترل به مراتب بیشتری روی سیستم ارز دارند. آن‌ها می‌توانند در مقابل رویدادها و بحران‌های مختلف مالی با ابزارهای گوناگون مانند ایجاد بانکداری ذخیره کسری و استفاده از تسهیلات کمی، واکنش نشان دهند.

در سیستم استاندارد طلا، پشتوانه تمام پول‌های کاغذی مقدار محدودی طلا بود که در اختیار دولت قرار داشت.

حامیان استاندارد طلا معتقدند که این سیستم ارزی باثبات‌تر است، چون پشتوانه آن کالایی باارزش و فیزیکی است. در مقابل طرفداران ارز فیات بر این باورند قیمت طلا اصلا ثبات ندارد. گرچه در قالب این مفهوم، ارزش ارز کالایی و همچنین ارز بی‌پشتوانه می‌تواند نوسان داشته مزایا و معایب ارزهای فیات باشد. اما دولتی که از یک سیستم پول فیات استفاده می‌کند برای مقابله با یک بحران اقتصادی، انعطاف‌پذیری بیشتری خواهد داشت.

معایب و مزایای استفاده از ارز فیات

اقتصاددانان و سایر کارشناسان مالی در حمایت از ارز فیات به یک توافق جمعی نرسیده‌اند. مدافعان و مخالفان معایب و مزایای این سیستم ارزی را این گونه بیان می‌کنند:

کمیابی: پول فیات تحت تاثیر کمیابی یک کالای فیزیکی مانند طلا قرار نمی‌گیرد یا به واسطه آن محدود نمی‌شود.

هزینه: خلق ارز بدون پشتوانه در مقایسه با پول کالایی به مراتب ارزان‌تر است.

واکنش‌پذیری: ارز فیات این انعطاف‌پذیری را به دولت‌ها و بانک‌های مرکزی آن‌ها می‌دهد تا با بحران‌های اقتصادی مقابله کنند.

مبادلات بین‌المللی: تمام کشورهای جهان از ارز بدون پشتوانه استفاده می‌کنند و برای مبادلات بین‌المللی فرم قابل قبولی است.

راحتی: این ارز برخلاف طلا وابسته به ذخایر فیزیکی که به نگهداری، حفاظت، نظارت و سایر امور هزینه‌بر نیاز دارند، نیست.

بدون ارزش ذاتی: پول فیات ارزش ذاتی ندارد. همین قضیه به دولت‌ها اجازه می‌دهد از هیچ پول خلق کنند که می‌تواند منجر به ابرتورم (تورم بدون کنترل) و فروپاشی سیستم اقتصادی آن‌ها شود.

سابقه خطرناک: اگر به گذشته نگاه کنیم، استفاده از سیستم‌های ارز فیات معمولا منجر به فروپاشی‌های اقتصادی شده است که نشان می‌دهد این سیستم‌ها خطراتی دارند.

زیمبابوه نمونه بارز استفاده سو از سیستم ارز فیات

دولت آفریقایی زیمباوه در اوایل دهه 2000 بدترین حالت ممکن استفاده از سیستم ارز فیات را به تصویر کشید. بانک مرکزی این کشور در واکنش به مشکلات بغرنج اقتصادی شروع به چاپ پول با سرعت سرسام‌آور کرد.

نتیجه آن ابرتورم بود که در سال 2008 به 230 تا 500 میلیون درصد رسید. قیمت‎ها سریعا بالا رفت و مصرف‌کنندگان مجبور بود فقط برای خرید مایحتاج ابتدایی خود با کیسه‌های پر از پول به خرید بروند. در اوج این بحران، 100 تریلیون دلار زیمباوه تنها معادل 40 سنت دلار آمریکا بود!

ارز فیات در مقابل مزایا و معایب ارزهای فیات ارز دیجیتال

ارز بدون پشتوانه و ارز دیجیتال یک وجه مشترک دارند؛ پشتوانه هیچ‌ کدام یک کالای فیزیکی نیست، ولی شباهت آن‌ها همین جا تمام می‌شود.

با آن که پول بدون پشتوانه تحت کنترل بانک‌های مرکزی و دولت‌ها قرار دارد، ولی ارزهای دیجیتال الزاما غیرمتمرکز هستند. این غیرمتمرکز بودن را تا حد زیادی می‌توان به دفتر کل دیجیتال توزیع شده‌ای که با نام بلاک‌چین شناخته می‌شود، نسبت داد.

یک تفاوت قابل توجه دیگر بین این دو سیستم نحوه تشکیل هر کدام از این دو پول است. بیت کوین مانند اکثر ارزهای دیجیتال یک سطح تامین کنترل‌شده و محدود دارد. در مقابل، بانک‌ها می‌توانند براساس قضاوت خود از نیازهای اقتصادی یک دولت از هیچ ارز فیات خلق کنند.

تنها شباهت ارز فیات و ارز دیجیتال بدون پشتوانه بودن آن‌ها است.

به علت این که ارزهای دیجیتال یک شکل دیجیتال از پول به شمار می‌روند، رقیب فیزیکی ندارند و بدون مرز هستند. بنابراین محدود به کشور خاصی نیستند و مبادلات جهانی با آن‌ها راحت‌تر انجام می‌شود.

علاوه بر این، تراکنش‌های ارزهای دیجیتال برگشت‌ناپذیر هستند و ویژگی‌های ذاتی این ارزها باعث می‌شود تا ردیابی آن‎ها در مقایسه با سیستم فیات به مراتب سخت‌تر باشد.

لازم به ذکر است، بازار ارز دیجیتال به مراتب کوچک‌تر است و بنابراین نسبت به بازارهای سنتی نوسان بسیار بیشتری دارد. احتمالا همین قضیه یکی از دلایلی است که ارزهای دیجیتال هنوز مورد پذیرش گسترده قرار نگرفتند. اما هرچه اقتصاد دنیای کریپتو رشد پیدا کند و به بلوغ بیشتری برسد، این نوسانات احتمالا کاهش پیدا خواهد کرد.

سخن پایانی

آینده هر دو نوع ارزی که اشاره کردیم از قطعیت لازم برخوردار نیست. با آن که ارزهای دیجیتال همچنان مسیر طولانی در پیش دارند و یقینا با چالش‌های متعددی روبرو خواهند شد، ولی پیشینه ارز فیات نشان از آسیب‌پذیری این نوع پول دارد.

به همین علت، افراد مختلف برای انجام تراکنش‌های مالی خود حداقل تا حدی، در حال بررسی احتمال‌های گوناگون یک سیستم کریپتوکارنسی قابل اعتماد هستند.

یکی از تفکرات اصلی خلق بیت کوین و ارزهای دیجیتال بررسی شکل جدیدی از پول است که براساس یک شبکه توزیع شده همتا به همتا ساخته شده باشد.

به احتمال خیلی زیاد علت خلق بیت کوین جایگزین شدن کامل با سیستم ارز فیات نبوده، بلکه هدف ارئه یک شبکه اقتصادی جایگزین است. با این حال، بیت کوین یقینا این پتانسل را دارد که یک سیستم مالی بهتر برای یک جامعه بهتر به وجود آورد.

مزایا و معایب ارزهای فیات

You are using an outdated browser. Please upgrade your browser to improve your experience.

واکنش بورس تهران به اخبار منفی از توافق برجام

مانع‌زدایی از تولید در دستور کار بانک صادرات ایران است

اعطای تسهیلات قرض‌الحسنه به بازنشستگان متقاضی زیارت عتبات‌ عالیات

قیمت‌ها در بازار خودرو کاهشی شد

اپلیکیشن مشترک بیمه و پلیس رونمایی می شود

فردا نحوه افزایش حقوق بازنشستگان اعلام می‌شود

وام ۵۰ میلیونی خرید لوازم خانگی ایرانی برای خبرنگاران

تلاطم برجامی در بورس

پیروزی ترامپ، بورس ایران را سرخ پوش کرد

بیمه رازی اولین شرکت ایرانی با رتبه اعتباری بین المللی

سهامداران، صورت های مالی موسسه کوثر را تصویب کردند

پیش بینی رشد 29 درصدی درآمدهای مالیاتی در سال 95

هنرمندان، نویسندگان و روزنامه نگاران بیمه تکمیلی می شوند

تغییر رییس بورس به مذاق سهامداران خوش آمد

سکان بورس راچه کسی تحویل گرفت

سود خالص 11.633 میلیارد ریالی بانک پاسارگاد در سال 94

اقتصاد مقاومتی تنها راه درمان اقتصاد ایران است

شاخص ها هفته را سبز پوش آغاز کردند

بیمه کوثر و موسسه اعتباری کوثر به مشتریان یکدیگر خدمات می دهند

بانک شهر هیچ گونه وابستگی به شهرداری تهران ندارد

برای بانک شدن لازم باشد افزایش سرمایه می دهیم

اوراق رهنی؛ نقطه اتصال بازار پول و سرمایه برای تامین مالی

مدیرعامل فناپ: نگاه به اقتصاد مقاومتی یک نگاه ریاضت اقتصادی نیست

استعفا مدیرعامل بانک دی

وزیر اقتصاد با استعفای رییس کل بیمه مرکزی موافقت کرد

رییس کل بیمه مرکزی استعفا کرد

موسسه اعتباری کوثر محصولات سایپا را لیزینگی می فروشد

بانک صادرات سود سهام سال 94 را محقق کرد

ارتقای رسمی موسسه آموزش عالی خاتم به دانشگاه با حضور وزرای ارشاد و علوم

سختی های زیادی در این دو سال و نیم کشیدم

جزییات پرداخت وام 160، 120 و 80 میلیونی مسکن

تجربیات دوران تحریم را در پساتحریم حفظ می کنیم

بانک پاسارگاد واحد کارآفرین و اشتغالزای کشور معرفی شد

برخی از روسای شعب برای خودشیرینی نرخ ها را تغییر می دهند

شهرداری از بانک شهر بابت شعب الکترونیک، اجاره بها نمی گیرد

بیمه زندگی خاورمیانه مجوز عرضه سهام گرفت

تجلیل از مدیرعامل موسسه کوثر به عنوان رهبر کارآفرین اقتصادی و اجتماعی

به هیچ وجه تک سهم نخرید

اولین جشنواره برترین بیمه گذاران باشگاه مشتریان بیمه ما

نقدینه - پول فیات به واحد پولی گفته می‌شود که دولت‌ها آن را منتشر می‌کنند، اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا ، نقره) ندارد.

به گزارش پایگاه خبری نقدینه ، ارز فیات یا پول بی‌پشتوانه مانند دلار آمریکا، در واقع یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده‌اش می‌گیرد و برخلاف پول کالایی، ارزش آن به یک کالای فیزیکی بستگی ندارد. فیات از واژه لاتین به همین نام و به معنی «بگذارید انجام شود» گرفته شده‌ است. دولتی که پول فیات را چاپ می‌کند، عامل تعیین‌کننده در ارزش آن است و در حال حاضر بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایه‌گذاری و سپرده‌گذاری استفاده می‌کنند. این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است.

در واقع پول فیات (Fiat Currency) به واحد پولی گفته می شود که دولت‌ها آن را منتشر می‌کنند اما پشتوانه فیزیکی (مانند طلا، نقره) ندارد. ارزش این نوع پول به‌جای آنکه وابسته به ارزش ذاتی دارایی‌هایی دیگر به‌عنوان پشتوانه باشد، ناشی از ارتباط بین میزان عرضه و تقاضا است.

متخصصین حوزه مالی و اقتصاددانان در حمایت از ارزهای فیات هم عقیده نیستند. مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح می‌کنند:

کمیابی (Scarcity): پول‌ فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمی‌پذیرد.

هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی به‌صرفه‌تر است.

واکنش‌پذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار می‌دهد که نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.

مبادلات بین‌المللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.

راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه‌زا باشد، نیست.

نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولت‌ها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را می‌دهد که می‌تواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود.

سابقه تاریک: از نظر نمونه‌های تاریخی، پیاده‌سازی سیستم‌ ارزی فیات معمولاً به سقوط نظام‌های مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.

پول یا ارز فیات (Fiat Currency) چیست؟

تنها مشابهت بین ارز فیات و ارز دیجیتال در نداشتن پشتوانه فیزیکی آن‌هاست. در حالی که ارز فیات توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی کنترل می‌شود، ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکزی دارند.

تفاوت آشکار این دو سیستم پولی، در نحوه ایجاد پول‌های جدید در هر یک از آن‌هاست. بیت کوین به عنوان نمونه برتر ارزهای دیجیتال، در مقایسه با پول‌های فیات که در کنترل بانک‌هاست و اساساً می‌توانند بدون هیچ پایه و اساسی به وجود آیند، عرضه و تعداد سکه محدودی دارد.

به عنوان شکل دیجیتالی پول، ارزهای دیجیتال هیچ قرین فیزیکی ندارند و به هیچ مرزی محدود نمی‌شوند. علاوه بر این، تراکنش‌ها در ارزهای دیجیتال برگشت‌ناپذیر است در حالی که در ارزهای فیات اینگونه نیست.

لازم به اشاره است که بازار ارز دیجیتال دربرابر بازارهای سنتی و مبادلات ارزی بسیار کوچکتر و پرنوسان‌تر است. این یکی از دلایلی است که مانع از فراگیر شدن و پذیرش گسترده این ارزها در عرصه بین‌المللی شده است. اما با رشد بازار ارزهای دیجیتال، به احتمال زیاد نوسان آن نیز کمتر و کمتر خواهد شد.